10 سلاح فيلم‌هاي علمي-تخيلي که به واقعيت پيوستند
تاریخ انتشار: ۱ اسفند ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۲۹۹۷۷۷
خبرگزاري آريا - برترين ها - ترجمه از حسين علي پناهي: جنگ جهاني اول با اختراع اولين مسلسل هاي قدرتمند و همچنين نمونه هاي اوليه تانک ها همراه بود و اين پيشرفت ها در جنگ جهاني دوم به دنياي جنگنده هاي پيشرفته و بمب اتمي رسيد.
هيچ کسي از وقوع يک جنگ جهاني همه جانبه ديگر استقبال نخواهد کرد اما همه کشورها تمهيداتي را در نظر مي گيرند که حتي در صورت وقوع جنگي خانمانسوز در مقياس بين المللي دستکم در طرف برنده نبرد قرار داشته باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در عصر فناوري اطلاعات، هواپيماهاي بدون سرنشين که مي توانند جهنم را از آسمان بر سر دشمن ببارانند، ليزرهايي که مي توانند هواپيماهاي دشمن را در کسري از ثانيه به خاکستر تبديل کنند و اسکلت هاي مصنوعي که به سربازان قدرت هاي فراانساني مي بخشند بسرعت از فيلم هاي علمي تخيلي رخت بربسته و وارد دنياي واقعيت شده اند.
امروزه انسان به ساخت سلاح هايي نايل شده است که روزگاري نه چندان دور تصور مي کرديم براي هميشه در دنياي فيلم هاي علمي تخيلي باقي خواهند ماند. در ادامه اين مطلب شما را با 10 سلاح فوق پيشرفته اي که از فيلم هاي علمي تخيلي نشأت گرفته اند آشنا خواهيم کرد.
10- خودروهاي زيردريايي بدون سرنشين
شايد فکر کنيد که مفهوم ساخت چنين تجهيزات نظامي مربوط به سال هاي اخير است اما واقعيت اين است که اين ايده از سال هاي بسيار دور وجود داشته است. زيردريايي ها براي هر کشوري خطري بزرگ و بالقوه محسوب مي شوند و زيردريايي هاي اتمي مي توانند ماه ها در عمق اقيانوس ها پنهان مانده و منتظر باشند تا در صورت وقوع جنگ در کمترين زمان ممکن با شليک موشک هاي اتمي خود کار دشمن را تمام کنند و در تمام اين مدت هيچ کسي از آن ها اطلاعي نداشته باشد. زيردريايي هاي ديزلي که توسط روسيه ساخته مي شود بي صداترين زيردريايي هاي جهان شناخته مي شوند.
اين زيردريايي ها اگر چه صدايي بسيار خفيف توليد مي کنند اما تشخيص حضور و شناسايي آن ها بسيار دشوار است. در واقع صداي اين زيردريايي ها چنان آرام و هماهنگ با محيط است که مي توان آن را به صداي موتور يک خودرو در ترافيکي شديد تشبيه کرد. ارتش ايالات متحده نيز براي مقابله با اين زيردريايي ها، پروژه هاي متعددي به راه انداخته که از آن ها مي توان به کشتي هاي رباتيک کاملاً اتوماتيک اشاره کرد که مي توانند زيردريايي هاي دشمن را شناسايي و شکار کنند.
خودرويي که به آن لقب «کشتي ضد زيردريايي بدون سرنشين تعقيب مداوم» داده شده است که توسط ارتش ايالات متحده براي شناسايي و شکار زيردريايي هاي ديزلي کاملاً بي صداي جديد روسيه طراحي شده است. اين وسيله بر پايه يک پلتفرم زيردريايي ديزلي الکتريکي ساخته شده و به طور خودکار مي تواند زيردريايي ها را در دريا شناسايي کرده و از بين ببرد.
اين سلاح برخلاف زيردريايي هاي اتمي بسيار ارزان قيمت و کارآمد بوده و مي تواند به صورت مستقل نيز وارد عمل شود. همچنين برنامه ي ديگري نيز در حال توسعه است که در آن يکي کشتي بزرگ مادر مي تواند چندين زيردريايي و وسيله کوچک تر را در دريا رها کرده تا کشتي ها و زيردريايي هاي دشمن را شناسايي و تعقيب نمايند.
9- اسکلت هاي مصنوعي پرقدرت
هر کسي که فيلم هاي «مرد آهني» را ديده باشد بدون شک آرزو کرده است که کاش مي توانست چنين لباس هايي بپوشد که به انسان قدرت هاي فرازميني مي بخشد که بتواند با سرعت مافوق صوت حرکت کند و تروريست ها و شخصيت هاي بدذات را تنها با يک مشت از بين ببرد.
اگر چه هنوز دستيابي به لباس هاي داراي توانايي پرواز به اين زودي ساخته نخواهند شد اما ارتش ايالات متحده به طور گسترده در زمينه ي ساخت اسکلت هاي مصنوعي توان بخش در حال تحقيق است. در واقع اين لباس ها شبيه يک زره قابل پوشيدن است که قدرت خارق العاده اي در زمينه توان بدني و استقامت به شخص مي دهد. کمپاني لاکهيد مارتين يک اسکليت مصنوعي هيدوليک ساخته است که بيشتر شبيه سلاح هاي فيلم هاي علمي تخيلي است و به سربازان اين امکان را مي دهد که بتوانند تجهيزاتي با وزن 100 کيلوگرم را حمل کرده و با سرعت 16 کيلومتر در ساعت حرکت کنند و براي مدت طولاني به راه خود ادامه دهند.
يکي ديگر از برنامه هاي مشابه واريور وب نام دارد که توسط اکسو بيونيکس و گروه فناوري دارپا ساخته شده و در واقع يک اسکلت سبک است که زير لباس پوشيده شده و به صاحب آن امکان مي دهد که بدون هيچ تلاش اضافي، با سرعت بالا راه رفته، از کوه بالا رفته و بدود. يکي ديگر از پروژه ها در اين زمينه يک لباس ويژه است که از فيلم «مرد آهني» الهام گرفته شده که هدف اصلي از ساخت آن مزاقبت از کماندوها و نيروهاي ويژه از آتش نيروهاي دشمن در هنگام حمله به ساختمان هاست. از مهمترين موانع در ساخت اين اسکلت هاي مصنوعي مي توان به نبود منبع انرژي مطمئن، نداشتن قدرت حرکت آزادانه و پوشيدگي در قسمت کلاه اشاره کرد.
8- توپ هاي ريلي
توپ هاي ريلي نيز که ديگر در دنياي واقعي نيز وجود دارند در واقع نوعي از سلاح ها هستند که نيازي به استفاده از توان انفجاري باروت براي به جلو راندن گلوله ندارند بلکه از نيروي مغناطيسي و به ويژه نيروي لورنتز براي اين کار استفاده مي کند که از نيروي جنبشي توليد شده توسط دو ريل براي شتاب دادن به يک ميله فلزي به منظور پرتاب کردن گلوله با سرعتي فراتر از 5.400 مايل در ساعت استفاده مي کند که مي تواند در فواصل طولاني و تا مسافت هاي بيش از صد مايل نيز پرتاب شوند.
نيروي دريايي نمونه هاي اوليه اين سلاح را ساخته و بزودي بر روي کشتي هاي خود نصب خواهد کرد. اين سلاح در مقابله با تهديدهاي هوايي، دريايي و زميني بسيار موثر خواهد بود. در حالي که براي توليد موشک هاي کروز و ديگر موشک هاي متداول بايد ميليون ها دلار هزينه کرد اما هر گلوله اي که با اين توپ ها شليک شود تنها 25.000 دلار هزينه در پي خواهد داشت که بسيار به صرفه است.
7- ليزرهاي نظامي
ليزرهاي متعددي را در فيلم هاي «جنگ ستارگان» و ديگر فيلم هاي علمي تخيلي مربوط به تهاجم موجودات فضايي ديده ايم بزودي در نتيجه تلاش هاي مهندسان نظامي ايالات متحده و بريتانيا به واقعيت نزديک شده و نمونه هاي اوليه سلاح هاي ليزري ساخته شده اند که از آن ها براي از بين بردن موشک هاي پرتاب شده يا هواپيماهاي بدون سرنشين استفاده مي شود.
در سال 2014 نيروي دريايي ايالات متحده جديدترين سيستم نظامي ليزري خود را بر روي ناو يو اس اس پونس در خليج فارس با موفقيت آزمايش کرد. اين سيستم ليزري که « LaWS » نام دارد در واقع توان شش ليزر قدرتمند را براي توليد تواني معادل 30 کيلووات متمرکز مي کند که توان ذوب کردن موتورها، سنسورها و مواد منفجره را دارد. هر بار استفاده از اين ليزر تنها يک دلار هزينه خواهد داشت و برد آن نيز به 16 کيلومتر خواهد رسيد. وزارت دفاع بريتانيا نيز با الهام از همتايان آمريکايي خود برنامه اي براي طراحي يک سيستم ليزري مشابه را آغاز کردند. اسرائيل و چين نيز وارد رقابت نظامي ليزري شده اند.
6- هواپيماهاي بي سرنشين رزمي کاملاً مستقل
در واقع امروزه نيز از هواپيماهاي بدون سرنشين خودکار استفاده مي شود اما بزودي نسلي از اين هواپيماها با اندازه بزرگ تر و قدرت تهاجمي بسيار بيشتر ساخته خواهد شد که ديگر تنها براي ماموريت هاي شناسايي و جاسوسي و عکسبرداري مورد استفاده قرار نخواهند گرفت و به طور مستقل مي توانند با هواپيماهاي دشمن درگير شوند. اين هواپيماها که نابودگراني خوفناک هستند نه نيازي به خلبان داشته و نه تجهيزات معمولي مانند کابين خلبان، زره هاي محافظتي، ذخيره اکسيژن، پنل هاي کنترلي و غيره دارند. به همين دليل اين نسل از تجهيزات پيشرفته نظامي بسيار سبک تر، کوچک تر و کارآمدتر هستند.
اگر چه کشورهاي زيادي در زمينه ساخت هواپيماهاي بدون سرنشين فعاليت دارند اما تنها کشورهاي ايالات متحده، بريتانيا، اسرائيل و چين به طور گسترده در اين زمينه سرمايه گذاري کرده اند. براي مثال بوئينگ ايکس جي- 45 يک هواپيماي بدون سرنشين رزمي است که مي تواند بمب هاي هوشمند پرتاب کرده و با خاصيت پنهانکاري و توان حمل بيش از 680 کيلوگرم مهمات به يک قاتل هوايي خوفناک تبديل شده است.
5- روبات هاي حشره اي
تصور اين که يک حشره مي تواند در استخدام سازمان سيا يا سازمان هاي امنيتي روسيه باشد کمي غيرقابل قبول بنظر مي رسد اما شايد تعداد زيادي از آن ها همين الان نيز در اطراف ما باشند و ما متوجه آن ها نشده ايم. حشرات جاهايي مي روند که انسان ها به هيچ عنوان توان رفتن به آن جا را ندارند. براي مثال مي توان از آن ها براي پيدا کردن بازماندگان در شهرهاي ويران شده يا در جايي که به دليل عدم دسترسي يا خطر انسان نمي تواند وارد شود استفاده کرد.
علاوه بر اين مي توان از آن ها براي فعاليت هاي جاسوسي استفاده کرد؛ براي مثال براي ورود به يک سالن کنفرانس سري يا براي پيدا کردن محل مخفي شدن تروريست ها در يک جنگل انبوه مي توان از اين حشرات سريع و ريز استفاده کرد. آژانس تحقيقات نظامي دارپا، که در زمينه ساخت روبات هاي نظامي و اسکلت هاي مصنوعي پيشرفته يپشگام است، در حال تحقيق بر روي طراحي روبات هايي شبيه حشرات و پرندگان کوچک است که به دليل کوچک بودن مي توانند از يک سوراخ کوچک نيز وارد محل مورد نظر شوند.
همچنين يک تيم تحقيقاتي در مريلند بر روي يک روبات به شکل حشره کار مي کند که طول بال هاي آن تنها 3 يا 4 سانتيمتر است و نيروي لازم براي بال زدن آن از طريق يک ماده به نام تيتانات زيکرونيوم سرب تامين مي شود که در صورت عبور ولتاژ از آن باعث بهم خوردن بال ها خواهد شد. در حال حاضر کوچکترين ربات دنيا در دانشگاه هاروارد ساخته شده و تنها 60 ميلي گرم وزن دارد و طول آن تنها 3 سانتيمتر است. اما ارتش ايالات متحده بر روي روباتي کار مي کند که يک سوم اين روبات وزن و ابعاد دارد.
4- لباس هاي نامرئي کننده
ارتش ايالات متحده مدت زمان زيادي است که بر روي پروژه ساخت لباسي شبيه رداي نامرئي کننده هري پاتر است که به شخص امکان دهد بدون ديده شدن وارد ميدان هاي نبرد، ساختمان هاي محل تجمع شبه نظاميان يا گروگان ها يا مکان هاي فوق سري شده و از آن خارج شوند. اگر چه براي مدت طولاني فکر مي شد که اين پروژه تنها ماليات دريافتي از شهروندان را به باد مي دهد اما در نهايت برخي گروه هاي تحقيقاتي موفق شده اند تکنولوژي هايي براي مخفي کردن انسان و حتي تجهيزات سنگين نظامي خلق کنند.
تيم تحقيقاتي دانشگاه سن ديگو در کاليفرنيا يک رداي با سطح عايق ساخته اند که مي تواند امواج الکترومغناطيسي اطرافش مانند نورها و امواج صوتي اطرافش را دستکاري نمايد. از مواد بکار رفته در اين لباس مي توان به تفلون و سراميک اشاره کرد که در برابر ديگر تکنولوژي هاي مشابه بسيار ارزان قيمت تر است. به دليل توانايي اين تکنولوژي در متفرق کردن امواج الکترومغناطيسي مي توان از آن براي پنهان کردن اشياء از ديد انسان و رادارهاي مغناطيسي استفاده نمود و انتظار مي رود که بزودي در سطح وسيعي در ارتش ايالات متحده مورد استفاده قرار گيرد.
3- ميدان هاي نيرو
اين تکنولوژي ديگر يکي از آن مفاهيمي است که در فيلم هاي «جنگ ستارگان» ديده ايم و توسط کمپاني بوئينگ تا حدود زيادي به واقعيت تبديل شده است. در واقع تيم تحقيقاتي مذکور توانسته اند يک ميدان نيرو توليد کنند که از شخص يا خودروهاي نظامي در برابر امواج ناشي از انفجار هر گونه وسيله انفجاري مانند نارنجک، آر پي جي يا موشک محافظت مي کند. در واقع اين ميدان دفاعي از شخص يا وسيله در برابر تاثير مستقيم حمله دشمن مراقبت نمي کند بلکه باعث مي شود که شوک انفجاري توليد شده نتواند به او آسيب وارد نمايد.
در واقع اين تکنولوژي شامل شکل گيري يک سپر الکترومغناطيسي پلاسمايي (يک محفظه هوايي بسيار داغ) است که توسط ليزرها، مايکروويوها و وسايل الکتريکي با ولتاژ بالا توليد مي شود. اين فضاي بسيار داغ و يونيزه شده در برابر شوک انفجاري مقاومت کرده و قبل از اين که اين موج انفجاري به هدف محافظت شده برسد اين موج و شوک تضعيف شده و يا پراکنده مي شود. از آن جايي که در هنگام انفجار، بيشترين آسيب در اثر موج انفجار و پرتاب اشياء بوجود مي آيد چنين تکنولوژي مي تواند به خوبي از اهداف آسيب پذير مراقبت نمايد.
2- نانو روبات ها
وزارت دفاع ايالات متحده، سال هاست که بر روي پروژه هايي براي ساخت پزشکاني رباتيک با ابعاد نانويي سرمايه گذاري مي کند که مي توان آن ها را با يک تزريق ساده از طريق سيستم گردش خون وارد بدن فرد کرده و بدين ترتيب خيلي راحت علت بيماري را کشف، آن را درمان و بر روي مکانيزم درمان نظارت داشت. از اين مکانيزم درماني پيشرفته براي درمان بيماري هايي که در حال حاضر امکان تشخيص سريع يا درمان موثر و راحتي براي آن ها وجود ندارد استفاده مي شود؛ بيماري هايي از قبيل دردهاي مزمن، بيماري هاي التهابي و بيماري اضطراب پس از وقوع حادثه.
اين نانو ربات هاي هوشمند در واقع «روي اعصاب رفته» و با تحريک نقاط خاصي از بدن بيماري هاي مرتبط با آن ها را درمان خواهند کرد. شايد بزودي بتوان با کمک اين ربات هاي کوچک از دورن خودمان را درمان کنيم بدون اين که کوچک ترين نيازي به اعمال درمان هاي تهاجمي بيروني باشد.
1-انسان هاي ماشيني (سايبرگ ها)
وقتي که در مورد انسان هاي ماشيني يا سايبرگ ها صحبت مي کنيم منظورمان موجودات فرانکشتايني نيمه انسان- نيمه ماشين نيست که از قسمت هاي مختلف بدن آن ها سلاحي خارج مي شود. سايبرگ هايي که ما از آن ها سخن مي گوييم بسيار باهوش بوده و مي توان ذهن آن ها را به راحتي به يک حافظه کامپيوتري متصل کرد که از آن طريق مي توان در کسري از ثانيه اطلاعات مورد نظر را به آن انتقال داد. در واقع هدف از اين برنامه ساخت يک تراشه زيستي قابل کاشت در بدن است که مي تواند به راحتي و بدون هيچ مشکلي با مغز انسان ارتباط برقرار کند.
در واقع اين تراشه ها، امواج و پيام هاي الکتروشيميايي سلول هاي عصبي را به سيگنال هايي که کامپيوتر توان رمزگشايي و پردازش آن ها را دارد ترجمه مي کنند. بدين ترتيب مي توان از اين قابليت براي تقويت حس هاي سربازان مانند حس بينايي، بويايي و شنوايي استفاده کرده و فرد مي تواند اطلاعات کاملي را از سراسر جهان در کسري از ثانيه دريافت نمايد.
حتي اين تکنولوژي باعث مي شود که بتوانيم با مغز افراد ديگر نيز ارتباط برقرار کنيم. قابليت هاي اين تکنولوژي فراتر از حد تصور بوده و شايد جديدترين و مهم ترين تکامل در تاريخ بشريت باشد. البته در صورتي که اين تکنولوژي در وجهه منفي خود براي دستکاري اذهان انسان ها مورد استفاده قرار گيرد نيز مي تواند نتايج فاجعه باري در پي داشته باشد.
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۲۹۹۷۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا ایران هسته ای برای منطقه و جهان امنیت‌زا است؟
علیرضا سلطانی؛ اعتماد
در روزهای اخیر به دنبال تشدید چالش‌های سیاسی و امنیتی میان ایران و اسراییل (حمله اسراییل به كنسولگری ایران در سوریه و متعاقب آن حمله موشكی و پهپادی ایران به اسراییل)، بار دیگر زمزمه‌ها پیرامون دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای (زمان یا ضرورت آن) در محافل سیاسی و رسانه‌ای داخلی و خارجی افزایش یافته است.
تامل در اظهارنظرها و دیدگاه‌های مطرح شده نشان می‌دهد كه مخالفت‌ها و مقاومت‌ها در برابر ضرورت دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای به نسبت گذشته در داخل و خارج ایران كمتر و كمرنگ‌تر شده است.
بسیاری از افرادی كه تا پیش از این به لحاظ مسائل امنیتی و نظامی، دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای را برای صلح و امنیت منطقه‌ای و جهانی خطرناك تلقی می‌كردند با اولین درگیری مستقیم ایران و اسراییل بر مبنای سلاح‌های متعارف (موشك و پهپاد) و تسهیل شرایط برای مواجهه بزرگ‌تر و مخرب‌تر برای منطقه، به این درك و صرافت افتاده‌اند كه یكی از مهم‌ترین عوامل جلوگیری از درگیر شدن ایران و اسراییل، ایجاد توازن قدرت میان این دو كشور در سطح منطقه‌ای است.
این توازن با توجه به بهره‌مندی یكی از طرفین یعنی اسراییل به سلاح هسته‌ای، تنها بر محور سلاح هسته‌ای شكل می‌گیرد و از این منظر ضروری است ایران مانند اسراییل هر چه سریع‌تر و فوری‌تر به سلاح هسته‌ای دست یابد تا منطقه شاهد ثبات و امنیت پایدار باشد.
این دیدگاه شاید از منظر نظریه توازن قدرت و نظریه‌های امنیتی نسل سوم و چهارم، چندان بیراه نباشد. به هر حال با توجه به شكسته شدن تابوی درگیری نظامی ایران و اسراییل در پی تحولات و تحركات نظامی اخیر دو طرف نسبت به یكدیگر، امكان درگیری نظامی گسترده با گستره منطقه‌ای و حتی بین‌المللی بسیار افزایش یافته است.
این شرایط خطرناك چه بسا بسیاری از تحلیلگران و حتی سیاستمداران جز طرفداران اسراییل را نسبت به ضرورت دستیابی جمهوری اسلامی ایران به سلاح هسته‌ای مجاب كرده است .
با لحاظ شرایط اخیر منطقه‌ای می‌توان انتظار داشت روند تحولات سیاسی منطقه‌ای و بین‌المللی در قبال پرونده هسته‌ای ایران دچار تغییرات جدی شود .
غرب به رهبری ایالات متحده امریكا در طول 20 سال گذشته نتوانسته روند توسعه تدریجی توانمندی هسته‌ای ایران را با استفاده از روش‌های غیرنظامی مانند تحریم‌های اقتصادی متوقف سازد. فناوری و توانمندی هسته‌ای ایران با وجود هزینه‌های سنگین اقتصادی و توسعه‌ای آن به مرحله‌ای از ثبات علمی و فنی رسیده است به گونه‌ای كه می‌توان این توانمندی را بومی شده تلقی كرد.
از طرف دیگر با وجود نگرانی شدید غرب نسبت به روند رو به رشد توانمندی هسته‌ای ایران و امكان دستیابی این كشور به سلاح هسته‌ای و در عین حال متعهد شدن نسبت به جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، در حال حاضر امكان یا توانی برای عمل به این تعهد نداشته و ندارد.
تنها امید و ابزار برای این مهم، فشارهای اقتصادی بوده است كه با وجود ضربات سهمگین این تحریم‌ها بر اقتصاد ایران و معیشت شهروندان و رویارویی نظام سیاسی این كشور با برخی چالش‌ها، نتوانسته بر اراده حاكمیت ایران بر ادامه این راه تاثیری بگذارد.
بنابراین اقدام نظامی به‌رغم اشاره‌های مستقیم و غیرمستقیم امریكا و غرب برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، به دلیل عدم آمادگی لازم این كشورها از یك سو و احساس خطر نسبت به پیامدهای شدید اقدام نظامی و گسترش آن به سطوح منطقه‌ای و بین‌المللی برای یك دوره میان‌مدت دور از انتظار است.
در این شرایط اگر ایران به آستانه دستیابی به فناوری تولید سلاح هسته‌ای رسیده باشد و این مهم برای امریكا و متحدین غربی آن مسجل باشد، تنها واكنش آنها می‌تواند پذیرش واقعیت موجود و به رسمیت شناختن عضویت ایران در باشگاه دارندگان فناوری و توانمندی تولید سلاح هسته‌ای باشد . شرایطی كه دور از دسترس نیست.
این وضعیت برای كشورهای منطقه جز اسراییل به شكل دیگری قابل تحلیل است .
ایران هسته‌ای به‌طور عام و ایران دارای سلاح هسته‌ای به‌طور خاص همواره دغدغه و نگرانی بزرگی برای كشورهای منطقه به خصوص كشورهای حوزه خلیج‌فارس بوده و در این راستا كشورهای مزبور به ویژه در دو دهه گذشته تمام تلاش خود را هماهنگ با غرب برای جلوگیری از رشد قدرت هسته‌ای ایران به كار گرفته‌اند، اما نگرانی از درگیری ایران و اسراییل در جنگی متعارف كه ظرفیت منطقه‌ای شدن بسیار بالایی دارد، می‌تواند ذهنیت این كشورها به رهبری عربستان سعودی را به سمت ضرورت ایجاد توازن قدرت منطقه‌ای از نوع هسته‌ای میان ایران و اسراییل تغییر دهد .
از سوی دیگر رهبران قدرت‌طلب در كشورهایی مانند عربستان، تركیه و مصر بالطبع دنبال بهانه‌ای برای مسلح شدن به سلاح هسته‌ای برای تضمین قدرت و بقای خود هستند.
در این میان شاید عربستان و شخص بن سلمان كه پرچم مخالفت با ایران هسته‌ای را سال‌هاست برافراشته و روحیه ماجراجویی بالایی برای ورود به عرصه‌های جدید قدرت دارد، با بهره‌گیری از بهانه ایران دارای سلاح هسته‌ای و با استفاده از دلارهای نفتی و حمایت‌های غرب و امریكا، گام در مسیر هسته‌ای شدن و دراختیار داشتن سلاح هسته‌ای گذاشته و با هزینه‌ای پایین و زمانی كوتاه به نسبت ایران، به این مهم دست خواهد یافت .
مساله‌ای كه بارها رهبران عربستان سعودی در سال‌های اخیر به آن اشاره كرده و چه بسا برای تحقق آن به لحاظ مشاهده پیشرفت هسته‌ای ایران، گام‌های عملی به صورت مخفیانه برداشته‌اند. بنابراین می‌توان گفت به لحاظ منطقه‌ای هم تابوی دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای به نسبت گذشته تا حدود زیادی شكسته شده و این كشورها علاوه بر آمادگی برای پذیرش این واقعیت در آینده نزدیك و پی بردن به دستاوردهای سیاسی و امنیتی منطقه‌ای آن (توازن قدرت منطقه‌ای) درصدد كنار آمدن با آن و مهم‌تر بهره‌گیری هوشمندانه از آن در جهت منافع سیاسی و نظامی خود برخواهند آمد .
این دیدگاه كه خاورمیانه به دلیل عقب‌ماندگی‌های سیاسی و اجتماعی و همچنین فعال بودن كانون‌های رادیكالیسم و بنیادگرایی از نوع دولتی و فرقه‌ای و بالا بدون شدت تنش‌های ایدئولوژیك درون منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، فاقد ظرفیت‌های فكری، سیاسی و امنیتی برای در اختیار داشتن فناوری‌های مربوطه و خصوصا سلاح هسته‌ای بوده و نباید وارد رقابت هسته‌ای از نوع نظامی شود نیز قابل مناقشه است.
بر اساس این دیدگاه، خاورمیانه هسته‌ای، موجبات ناامنی و نابودی جهانی را فراهم می‌سازد. تجربه تاریخی ثابت كرده از زمان دستیابی قدرت‌های بزرگ به سلاح هسته‌ای، رویارویی نظامی مستقیم میان این كشورها از بین رفته و این كشورها خصوصا امریكا و شوروی در دوران جنگ سرد با استفاده از دیپلماسی سعی در عدم مواجهه نظامی داشتند .
این مهم در مورد جنوب آسیا و دستیابی هند و پاكستان به فناوری تولید سلاح‌های هسته‌ای در دهه 1990 مصداق دارد. از زمان دستیابی این دو كشور به سلاح هسته‌ای، مناقشات دو كشور بسیار محدود شده و جنوب آسیا امنیت بیشتر را تجربه می‌كند.
در اختیار داشتن فناوری سلاح هسته‌ای، منطق، قاعده بازی و سازوكارهای مدیریتی و امنیتی خاص خود را دارد.
از زمان دستیابی بشر به سلاح هسته‌ای، جهان امن‌تر نسبت به گذشته بوده است، چراكه دولت‌ها به این صرافت و عقلانیت رسیده‌اند كه با وجود در اختیار داشتن سلاح هسته‌ای، اما امكان استفاده از آن برای تامین امنیت، نزدیك به صفر است، چراكه سلاح هسته‌ای صرفا برای داشتن و نه برای استفاده است.
این شرایط در مورد خاورمیانه نیز مصداق دارد. سلاح هسته‌ای، تندروترین و رادیكال‌ترین دولت‌ها را نیز رام می‌كند. برخلاف تصور رایج، بهره‌مندی قدرت‌های منطقه‌ای خاورمیانه از سلاح هسته‌ای، امنیت منطقه و جهان را بیشتر تامین می‌كند.
این مهم، زمینه ارتقای سطح امنیت و ثبات در منطقه، افزایش حساسیت‌های امنیتی منطقه‌ای، فروكش كردن سطح چالش‌های سیاسی و ایدئولوژیك بین كشورها، تضعیف كانون‌های اجتماعی و فرقه‌ای بنیادگرایی و رادیكالیسم در سطح منطقه و در مقابل ایجاد زمینه‌های ثبات، امنیت و توسعه خواهد شد. خاورمیانه هسته‌ای، نه تنها تهدیدی برای امنیت جهانی نخواهد بود، بلكه به تقویت امنیت و ثبات منطقه و جهان كمك كرده، عقب‌ماندگی سیاسی، اقتصادی و امنیتی خاورمیانه از روندهای جهانی را جبران كرده و زمینه و گذار آن به دوران جدیدی از ثبات و امنیت را فراهم می‌سازد.
انتظار برای خاورمیانه هسته‌ای با توانمندی نظامی چندان طولانی نیست و دیری نخواهد پاییدکه جهان به این درك خواهد رسید خاورمیانه هسته‌ای برای امنیت پایدار جهانی ضروری و فوری است و ایران در این زمینه پیشرو خواهد بود.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: طرح مخفی اسرائیل برای ایران و خاورمیانه «اسحاق بریک» ژنرال ارشد ارتش اسرائیل : ما نه تنها حماس را حتی از نظر نظامی نمی‌توانیم نابود کنیم بلکه توانایی خود را در برابر ایران هسته‌ای نیز از دست داده‌ایم (فیلم) بلومبرگ: ایران هسته ای خطر جدی تری از جنگ غزه است
ورود دادستان کلاله به موضوع مفقودی «یسنا»